اول مهر

به یک درخت نگاه کنید! با دقت نگاه کنید ! آیا  همچون اینه ای  سیر و روند حیات رو به ما نشان نمیدهد ?  

یک روز زمستانی درخت لخت و خالی با شاخه های سر برآورده و ریشه هایی درون خاک. بعد وقتی بوی بهار را می شنوه شروع می کند به جوانه زدن ، برگهای تازه و نورس ، کم کم روی شاخه ها پیدا می شوند، ترد و نازک و لطیف با رنگ سبز روشن ، بعد وسط یک روز بهاری نگاه می کنی می بینی درخت پر شده از برگ های تازه و شاداب  ، پر از انرژی .، زیبایی خود را به رخ می کشد  و باز برگها  سبزتر می شوند تیره تر ، ضخیم تر، جاندار تر ، و بعد یه روز تابستانی نگاه می کنی در خت رسیده کامل، پر از میوه .

 اون به ثمر نشسته  به اوج رسیده و بعد  کم کم برگ ها شروع می کنند به کدر شدن ،به خشک شدن ، طراوت و جوانی خود را از دست می دهند .  به پاییز که می رسیم برگها زرد شده اند ،بیجان و بی رمق و به بادی بندند تا بیفتند و تا به زمستان می رسیم از شاخه جدا شده و بر خاک می افتند   تا همراه خاک در بهار بعد زندگی را به نوعی و در شکلی دیگر ادامه دهند  

هر سال این جریان تکرار می شود.   دوباره رویش. دوباره جوانی دوباره رسایی و بعد پیری و بعد مرگ، و درخت اگر دچار بلائی نشود اگر حادثه ای در کمینش نباشد. اگر بیماری تهدیدش نکند هر سال رشیدتر و تنومندتر به هستی خود آدامه می دهد  تا آنهم  به رسایی برسد. خود درخت هم بعد از سالیان دراز رو به پیری می رود و از درون پوسیده و خالی می شود تا روزی بمیرد . ولی باز نهال های کوچک و جوان جای آن را می گیرند و این روند تا ما یادمان هست ادامه دارد. 

.هر روز رنگی و جلوه ای دیگر. درخت اینه ایست در برابرمان تا سیر هستی را  در آن بنگریم  شکل  و ظاهر درخت هر روز به نوعی دیگر است  . 

ولی هستی ادامه دارد هر سال با بهار شکوفا و با آمدن زمستان می میرد ولی باز جوانه می زند. 

این قانون طبیعت است چرخه ای که تکرار می شود هستی ای در درون هستی دیگر که خود باز تکراری دارد به گونه ای دیگر و این چرخه می چرخد و می چرخد. مگر حادثه ای این روند طبیعی را بر هم زند

 ولی این همه  آن چیزیست که ما می بینیم ولی چیز هایی هست که ما نمی بینیم .آن انرژی و آن روان هستی که دیده نمی شود همیشه هست تغییر ندارد و تمامی این چرخ و گردش را بوجود آورده است . آن روان هوشیار و همیشه زنده که فقط با چشم دل و با  دید درون دیده می شود. چون آن   انرژی در ما هم هست  .به شکلی دیگر در سایر شکل ها و صورت های  حیات هم هست.

  باید آن  روان مشترک مابین  همه شکل های هستی را در یابیم .